Πλατεία Χρυσοστόμου Σμύρνης. Η ιστορική πύλη της Νέας Σμύρνης.
Ένα δημόσιο έργο όταν σχεδιάζεται έχει ένα σκοπό. Συνήθως είναι το δημόσιο συμφέρον. Όταν λέμε δημόσιο συμφέρον εννοούμε την χρήση του από τους κατοίκους ή της περιοχής ή γενικά το συμφέρον της χώρας.Τα δημόσια έργα που κατασκευάζει ένας δήμος έχουν για σκοπό την εξυπηρέτηση των δημοτών του.
Στην περίπτωσή μας το έργο αυτό μας λέει ο δήμος πως θα εξυπηρετήσει τους δημότες και θα αναβαθμίσει την περιοχή ( που υποβάθμισε ο ίδιος αφού δεν έχει ασχοληθεί εδώ και χρόνια).
Ας το εξετάσουμε από δυο απόψεις μόνο.
α) αρχιτεκτονικά - Πάρκο Εθνικής Μνημοσύνης.
Αν και δεν είμαι αρχιτέκτονας νομίζω πως μια πλατεία στην κύρια πύλη της πόλης μας πρέπει να είναι επιβλητική και να αναδεικνύει τον χαρακτήρα της.
Στο συγκεκριμένο σχέδιο όμως το τεράστιο πολύχρωμο συντριβάνι (45τμ) θα δεσπόζει του δεσπότη Χρυσόστομου Σμύρνης και θα προσδίδει μια φτηνή αισθητική αντί της σημερινής, όπου ο Χρυσόστομος Σμύρνης ευλογεί τους επισκέπτες που έρχονται.
Η διαδρομή που θα ακολουθήσει ο επισκέπτης θα είναι ένας τσιμεντένιος διάδρομος. Στα δεξιά του θα έχει ένα ρυάκι από πανάκριβο χάλυβα αν βέβαια δεν είναι ανάπηρος ή κρατάει κάποιο καρότσι, γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσει να ανέβει καμιά δεκαριά σκαλιά. Στα αριστερά του θα βλέπει το ειδικό γκαζόν, ότι δέντρο έχει απομείνει, τα μουσικά παιχνίδια και τα αγάλματα ατάκτως εριγμένα.
Όταν φτάσει δε, κοντά στο τέλος της διαδρομής του θα πρέπει να υπερπηδήσει την καμπάνα των Αρμενίων που αποτελεί τον συνδετικό τους κρίκο με το παρελθόν.
Στην σημερινή πλατεία τα αγάλματα είναι στην σειρά ώστε να φαίνονται, με τον αρχαίο τρόπο και έτσι η πλατεία αυτή προσδίδει κύρος και σοβαρότητα στην πόλη μας.
Η συμπεριφορά προς τα αγάλματα είναι συμπεριφορά προς την ιστορική μνήμη μας και δεν τιμά καθόλου τον αρχιτέκτονα ούτε και εμάς που το ανεχόμαστε.
β) χρηστικά - πλατεία χώρος αναψυχής
Οι κάτοικοι της περιοχής για να πάνε στην πλατεία δεν περνούν από φυλασσόμενη διάβαση αλλά από ένα δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Έτσι όποια παιδιά θελήσουν να πάνε στην πλατεία να παίξουν δεν θα μπορούν εκτός αν τα συνοδεύει σφριγηλός ενήλικας ώστε να μπορέσει να τρέξει χωρίς να τον χτυπήσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα.
Αν τα καταφέρει θα αφήσει τα παιδιά να παίζουν αλλά θα πρέπει να έχει τα μάτια του δεκατέσσερα μιας και τα παιδιά θα μπορούν να περάσουν από το πεζοδρόμιο στον δρόμο ανά πάσα στιγμή μιας και δεν θα υπάρχει το φυσικό χώρισμα από θάμνους που υπήρχε πριν ώστε να δείχνει τα όρια της πλατείας. Βέβαια το τεράστιο και πανάκριβο παγκάκι από ειδικό σκουριασμένο χάλυβα θα δεσπόζει του πεζοδρομίου ώστε να κάθεται και να καίγεται ο κάθε κουρασμένος αντί να μπαίνει στην πλατεία μέσα.
Μάλλον είναι η μοναδική πλατεία στον κόσμο που έχει πανάκριβα παγκάκια που να βλέπουν τις απέναντι πολυκατοικίες και τα αυτοκίνητα αντί για το πράσινο της πλατείας. Σε ποιο πολυτεχνείο άραγε το διδάσκουν;
Τόσα χρόνια η πλατεία αυτή έχει αφεθεί στην τύχη της, όπως πολλά άλλα στην πόλη μας. Ειδικά μετά την υπογειοποίηση της Αγίας Φωτεινής η πλατεία σκόπιμα αφέθηκε να μαραζώσει. Για 20 χρόνια ούτε άνθη είχε όπως το 1957, ούτε καν παγκάκια για ξεκούραση.
Σήμερα αφήνεται σε εσένα Νεοσμυρνιώτη γιατί η δημοτική αρχή ψήφισε το συμφέρον της. Εσύ θα απαιτήσεις το δικό σου, τον δημόσιο χαρακτήρα της πλατείας Χρυσοστόμου Σμύρνης ώστε να παραμείνει αυτό που ήταν. Η ιστορική πύλη της Νέας Σμύρνης.
ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΗ - ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ
Φίλιππος Φιλιππίδης
Αναλυτής συστημάτων
Δείτε περισσότερα για τον Χρυσόστομο Σμύρνης και την πλατεία στην επιλογή Υλικό -> Ιστορικά
Ο ανδριάντας του Χρυσόστομου, έργο του Σμυρνιού γλύπτη Θανάση Απάρτη.
Γλυπτά του Άλσους ( από την wikipedia ) Στο Άλσος Μικρασιατικής Μνημοσύνης εκτίθενται τα ακόλουθα γλυπτά:
Ένα δημόσιο έργο όταν σχεδιάζεται έχει ένα σκοπό. Συνήθως είναι το δημόσιο συμφέρον. Όταν λέμε δημόσιο συμφέρον εννοούμε την χρήση του από τους κατοίκους ή της περιοχής ή γενικά το συμφέρον της χώρας.Τα δημόσια έργα που κατασκευάζει ένας δήμος έχουν για σκοπό την εξυπηρέτηση των δημοτών του.
Στην περίπτωσή μας το έργο αυτό μας λέει ο δήμος πως θα εξυπηρετήσει τους δημότες και θα αναβαθμίσει την περιοχή ( που υποβάθμισε ο ίδιος αφού δεν έχει ασχοληθεί εδώ και χρόνια).
Ας το εξετάσουμε από δυο απόψεις μόνο.
α) αρχιτεκτονικά - Πάρκο Εθνικής Μνημοσύνης.
Αν και δεν είμαι αρχιτέκτονας νομίζω πως μια πλατεία στην κύρια πύλη της πόλης μας πρέπει να είναι επιβλητική και να αναδεικνύει τον χαρακτήρα της.
Στο συγκεκριμένο σχέδιο όμως το τεράστιο πολύχρωμο συντριβάνι (45τμ) θα δεσπόζει του δεσπότη Χρυσόστομου Σμύρνης και θα προσδίδει μια φτηνή αισθητική αντί της σημερινής, όπου ο Χρυσόστομος Σμύρνης ευλογεί τους επισκέπτες που έρχονται.
Η διαδρομή που θα ακολουθήσει ο επισκέπτης θα είναι ένας τσιμεντένιος διάδρομος. Στα δεξιά του θα έχει ένα ρυάκι από πανάκριβο χάλυβα αν βέβαια δεν είναι ανάπηρος ή κρατάει κάποιο καρότσι, γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσει να ανέβει καμιά δεκαριά σκαλιά. Στα αριστερά του θα βλέπει το ειδικό γκαζόν, ότι δέντρο έχει απομείνει, τα μουσικά παιχνίδια και τα αγάλματα ατάκτως εριγμένα.
Όταν φτάσει δε, κοντά στο τέλος της διαδρομής του θα πρέπει να υπερπηδήσει την καμπάνα των Αρμενίων που αποτελεί τον συνδετικό τους κρίκο με το παρελθόν.
Στην σημερινή πλατεία τα αγάλματα είναι στην σειρά ώστε να φαίνονται, με τον αρχαίο τρόπο και έτσι η πλατεία αυτή προσδίδει κύρος και σοβαρότητα στην πόλη μας.
Η συμπεριφορά προς τα αγάλματα είναι συμπεριφορά προς την ιστορική μνήμη μας και δεν τιμά καθόλου τον αρχιτέκτονα ούτε και εμάς που το ανεχόμαστε.
β) χρηστικά - πλατεία χώρος αναψυχής
Οι κάτοικοι της περιοχής για να πάνε στην πλατεία δεν περνούν από φυλασσόμενη διάβαση αλλά από ένα δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Έτσι όποια παιδιά θελήσουν να πάνε στην πλατεία να παίξουν δεν θα μπορούν εκτός αν τα συνοδεύει σφριγηλός ενήλικας ώστε να μπορέσει να τρέξει χωρίς να τον χτυπήσουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα.
Αν τα καταφέρει θα αφήσει τα παιδιά να παίζουν αλλά θα πρέπει να έχει τα μάτια του δεκατέσσερα μιας και τα παιδιά θα μπορούν να περάσουν από το πεζοδρόμιο στον δρόμο ανά πάσα στιγμή μιας και δεν θα υπάρχει το φυσικό χώρισμα από θάμνους που υπήρχε πριν ώστε να δείχνει τα όρια της πλατείας. Βέβαια το τεράστιο και πανάκριβο παγκάκι από ειδικό σκουριασμένο χάλυβα θα δεσπόζει του πεζοδρομίου ώστε να κάθεται και να καίγεται ο κάθε κουρασμένος αντί να μπαίνει στην πλατεία μέσα.
Μάλλον είναι η μοναδική πλατεία στον κόσμο που έχει πανάκριβα παγκάκια που να βλέπουν τις απέναντι πολυκατοικίες και τα αυτοκίνητα αντί για το πράσινο της πλατείας. Σε ποιο πολυτεχνείο άραγε το διδάσκουν;
Τόσα χρόνια η πλατεία αυτή έχει αφεθεί στην τύχη της, όπως πολλά άλλα στην πόλη μας. Ειδικά μετά την υπογειοποίηση της Αγίας Φωτεινής η πλατεία σκόπιμα αφέθηκε να μαραζώσει. Για 20 χρόνια ούτε άνθη είχε όπως το 1957, ούτε καν παγκάκια για ξεκούραση.
Σήμερα αφήνεται σε εσένα Νεοσμυρνιώτη γιατί η δημοτική αρχή ψήφισε το συμφέρον της. Εσύ θα απαιτήσεις το δικό σου, τον δημόσιο χαρακτήρα της πλατείας Χρυσοστόμου Σμύρνης ώστε να παραμείνει αυτό που ήταν. Η ιστορική πύλη της Νέας Σμύρνης.
ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΗ - ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ
Φίλιππος Φιλιππίδης
Αναλυτής συστημάτων
Δείτε περισσότερα για τον Χρυσόστομο Σμύρνης και την πλατεία στην επιλογή Υλικό -> Ιστορικά
Ο ανδριάντας του Χρυσόστομου, έργο του Σμυρνιού γλύπτη Θανάση Απάρτη.
Γλυπτά του Άλσους ( από την wikipedia ) Στο Άλσος Μικρασιατικής Μνημοσύνης εκτίθενται τα ακόλουθα γλυπτά:
- Έργα του Βάσου Καπάνταη:
- "Μικρασιατικά Παράλια", 1969.
- "Μνημείο Προσκόπων Αϊδινίου", 1975.
- "Πρόσφυγες από την Πέργαμο", 1978.
- "Η καμπάνα των Αρμενίων", 1979.
- "Σμύρνα", 1985: με την μάνα και το παιδί της να αγνατεύουν προς τη χαμένη πατρίδα τους.
- "Επιτύμβια Νίκη", 1987.
- "Αϊβαλί 1580", 1987: η ημερομηνία αναφέρεται στο έτος ίδρυσης της πόλης Κυδωνιές ή Αϊβαλί από κατοίκους της Λέσβου.
- "ΑΚΡΙΤAΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ", 1988.
- "Προτομή Δημήτριου Ιωαν. Αρχιγένη", ιατρός-συγγραφέας.
- Έργα του γλύπτη Νικόλα:
- "Προτομή του Στέλιου Σπεράντζα (1888–1962)", λογοτέχνης από τη Σμύρνη.
- "Προτομή του Μιχαήλ Αθ. Αναστασιάδη", κορυφαίος φυσικός.
- "Προτομή του Χρήστου Σωκ. Σολομωνίδη (1987–1976)", λογοτέχνης και ιστορικός από τη Σμύρνη.
RSS Feed